Uyanıyorsun ansızın uykularından Bakıyorsun sessizce karanlık ufuklara. Bir ışık bir el arıyorsun aslında Kuyunun dibinde zifiri karanlıkta. Yavaş yavaş eksiliyor kahkahalar Yerini yorgun ufak tebessümler alıyor zamanla. Bir zamanlar kahkaha atmaktan ağrıyan başın, Çatlayacak düşünmekten. Akıp giden zamanın içinde bir saman sapısın artık. Savrulmaktan bıkmışsın da kadere söz geçiremiyorsun. Yorgunsun anlamsızca, Düşünmekten denemekten umut etmekten. Hayallerin bir enkaz olmuş üstünde, Boğazında kalmış ümitlerin nefes alamıyorsun. eselioğlu Eylül 2024
Nefes alamıyor gecenin karanlık sokaklarında, Veyahut güneşin kızgın bakışlarında. Hafiften sızmaya başladı sabrı, dermanı. Kah çölü aşacağını inanan bir Yavuz kah kıyıya varacağına inanan bir Yunus. O ne Muhyiddin'in müjdecisi ne de Hak'ın habercisi. O yalnızlığında boğulmuş, acısıyla kavrulmuş, Başı dik olsa da gönlü yıkık, Tanrı Dağı yoluna vurulmuş .
Yorumlar
Yorum Gönder